برای شب...

انسانی که در روز تنهاست، در شب فقط به بیشتر تنها بودنش پی میبرد. این خاصیت شب است و از آن فراری نیست. علی پسر ابی طالب اینو خوب فهمیده بود. اون زمان که نه محمدی مانده بود برایش که بتواند با او هم کلام شود و نه فاطمه ای که سرش را بگذارد بر روی شانه اش و گریه کند، چاه های کوفه شده بود هم راز اشک های علی. حالا ما هم دقیقا به یک عدد چاه نیاز داریم تا سرمونو بکنیم تووش و زار بزنیم.....